[M]
Αφού γουστάρουμε τη ρέκλα,
αφού μας τρώνε τόσα ντέρτια,
σήμερα είδα την ανατολή, δεν ήταν όμορφη,
ήτανε μοναδική.
Γυρνάμε βράδια,
όσο ζούμε μάγισσες απ 'τη φωτιά μας κάνουν μάγια!
Δε θέλω άδεια,
να τριγυρνώ στα μέρη μου βλέπω τα πάντα,
έμαθα να βλέπω τον ορίζοντα,
από λιμάνια.
Άλλοτε ζηλωτές, κι άλλοτε είλωτες,
γάμα τις θάλασσες, αυτές μολύναν'τες!
Έχω το όραμα, κι οι άνθρωποι μου είναι εκεί,
ναι, παίζει πόνος! Μα το ψάχνουμε μαζί!
Μια γειτονιά που τα πάντα μυρίζουν καύλα και κάνναβη!
Εκεί θέλω να ζω!
Μια γειτονιά που κατοικούν μονάχα άνομοι και βάνδαλοι!
Εκεί θέλω να ζω!

Southern man... x4

[J]
Είμ' απ' το Νότο!
Τόπο των φιλοσόφων, τόπο ανθρώπων που ψοφάν,
προς όφελος των ξενοδόχων.
Τι δουλεία έχω εδώ; Δεν έχει δουλειές εδώ,
εδώ το κλίμα είναι καυτό, και σ’ αυτό φυτεύουν φόβο.
/ Τι κι αν λεν οι δικοί μου, εδώ είν 'η γη μου,
κοκοφοίνικας έξω από το Μαξίμου, ξένος νιώθω,
με Mague σπρώχνω ότι παράγω μ' όποιο τρόπο,
γκρούβες, ρίμες, φλόγες, χρώμα, χεχ, μη ρωτάς τι τρώω...
Καλύτερα πες αδυνάτισες, πάντα οι μάχες άνισες,
πάντα λέω πως το χω!
Δε μού φταναν οι μπάτσοι, το ΣΔΟΕ, η ΑΕΠΙ,
με κυνηγάει κι η ΔΕΗ για ρευματοκλοπή!
Εδώ είναι νότος, ο νόμος δεν ευδοκιμεί,
εδώ ο ήλιος έχει δόντια, δάγκωμα που παραλύει,
εδώ έχει θόρυβο...(παίξε φόκο)
κάνω το τσιγάρο κι είμαι έτοιμος για πόλεμο!

Southern man... x4

[J]
Αφού δεν πήρα τα βουνά, φυλάγομαι απ' τη ρουφιανιά,
πεισματικά ήρεμη δύναμη μες στο ζόφο,
ζω απλά, ζω τόσο καλά, πόσο καλά;
όσο καλά μπορεί να ζει κανείς στον ευρωπαϊκό Νότο,
εν μέσω κρίσης, κλέβω τα αγαθά της φύσης,
καβατζώνομαι σαν αρουραίος μες σε πράσινες επενδύσεις,
ο γιατρός μου το 'χε πει, εσύ δεν μπορείς να υπηρετήσεις,
έχεις πρόβλημα συνείδησης, είσ' όλο αντιρρήσεις!

[M]
Κάποιος κοιτάει τον ουρανό, δείχνει προς τον θεό,
τον ψάχνει... Δεν μου κάνει.
Εδώ το κλίμα είναι καυτό, νιώθω συνήθισα σε αυτό,
βλέπω στον ουρανό τον ήλιο και μου φτάνει.
Πήξαμε συντηρητισμό, μα και στον τουρισμό,
μα στο λιμάνι νιώθω ζόφο, αμόκ και κοκομπλόκο,
πες μου πόσο να αντέξω πόσα
ώσπου να κάνω τη Μεσόγειο costa-costa.